Definify.com
Definition 2025
dimittendus
dimittendus
Latin
Participle
dīmittendus m (feminine dīmittenda, neuter dīmittendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīmittendus | dīmittenda | dīmittendum | dīmittendī | dīmittendae | dīmittenda | |
| genitive | dīmittendī | dīmittendae | dīmittendī | dīmittendōrum | dīmittendārum | dīmittendōrum | |
| dative | dīmittendō | dīmittendō | dīmittendīs | ||||
| accusative | dīmittendum | dīmittendam | dīmittendum | dīmittendōs | dīmittendās | dīmittenda | |
| ablative | dīmittendō | dīmittendā | dīmittendō | dīmittendīs | |||
| vocative | dīmittende | dīmittenda | dīmittendum | dīmittendī | dīmittendae | dīmittenda | |