Definify.com
Definition 2025
discarricaturus
discarricaturus
Latin
Participle
discarricātūrus m (feminine discarricātūra, neuter discarricātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discarricātūrus | discarricātūra | discarricātūrum | discarricātūrī | discarricātūrae | discarricātūra | |
| genitive | discarricātūrī | discarricātūrae | discarricātūrī | discarricātūrōrum | discarricātūrārum | discarricātūrōrum | |
| dative | discarricātūrō | discarricātūrō | discarricātūrīs | ||||
| accusative | discarricātūrum | discarricātūram | discarricātūrum | discarricātūrōs | discarricātūrās | discarricātūra | |
| ablative | discarricātūrō | discarricātūrā | discarricātūrō | discarricātūrīs | |||
| vocative | discarricātūre | discarricātūra | discarricātūrum | discarricātūrī | discarricātūrae | discarricātūra | |