Definify.com
Definition 2025
disceptandus
disceptandus
Latin
Participle
disceptandus m (feminine disceptanda, neuter disceptandum); first/second declension
- which is to be disputed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | disceptandus | disceptanda | disceptandum | disceptandī | disceptandae | disceptanda | |
| genitive | disceptandī | disceptandae | disceptandī | disceptandōrum | disceptandārum | disceptandōrum | |
| dative | disceptandō | disceptandō | disceptandīs | ||||
| accusative | disceptandum | disceptandam | disceptandum | disceptandōs | disceptandās | disceptanda | |
| ablative | disceptandō | disceptandā | disceptandō | disceptandīs | |||
| vocative | disceptande | disceptanda | disceptandum | disceptandī | disceptandae | disceptanda | |