Definify.com
Definition 2025
discerpturus
discerpturus
Latin
Participle
discerptūrus m (feminine discerptūra, neuter discerptūrum); first/second declension
- about to rend
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discerptūrus | discerptūra | discerptūrum | discerptūrī | discerptūrae | discerptūra | |
| genitive | discerptūrī | discerptūrae | discerptūrī | discerptūrōrum | discerptūrārum | discerptūrōrum | |
| dative | discerptūrō | discerptūrō | discerptūrīs | ||||
| accusative | discerptūrum | discerptūram | discerptūrum | discerptūrōs | discerptūrās | discerptūra | |
| ablative | discerptūrō | discerptūrā | discerptūrō | discerptūrīs | |||
| vocative | discerptūre | discerptūra | discerptūrum | discerptūrī | discerptūrae | discerptūra | |