Definify.com
Definition 2024
discissurus
discissurus
Latin
Participle
dīscissūrus m (feminine dīscissūra, neuter dīscissūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīscissūrus | dīscissūra | dīscissūrum | dīscissūrī | dīscissūrae | dīscissūra | |
| genitive | dīscissūrī | dīscissūrae | dīscissūrī | dīscissūrōrum | dīscissūrārum | dīscissūrōrum | |
| dative | dīscissūrō | dīscissūrō | dīscissūrīs | ||||
| accusative | dīscissūrum | dīscissūram | dīscissūrum | dīscissūrōs | dīscissūrās | dīscissūra | |
| ablative | dīscissūrō | dīscissūrā | dīscissūrō | dīscissūrīs | |||
| vocative | dīscissūre | dīscissūra | dīscissūrum | dīscissūrī | dīscissūrae | dīscissūra | |