Definify.com
Definition 2025
disiecturus
disiecturus
Latin
Participle
disiectūrus m (feminine disiectūra, neuter disiectūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | disiectūrus | disiectūra | disiectūrum | disiectūrī | disiectūrae | disiectūra | |
genitive | disiectūrī | disiectūrae | disiectūrī | disiectūrōrum | disiectūrārum | disiectūrōrum | |
dative | disiectūrō | disiectūrō | disiectūrīs | ||||
accusative | disiectūrum | disiectūram | disiectūrum | disiectūrōs | disiectūrās | disiectūra | |
ablative | disiectūrō | disiectūrā | disiectūrō | disiectūrīs | |||
vocative | disiectūre | disiectūra | disiectūrum | disiectūrī | disiectūrae | disiectūra |