Definify.com
Definition 2025
disparans
disparans
Latin
Participle
disparāns m, f, n (genitive disparantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | disparāns | disparantēs | disparantia | ||
| genitive | disparantis | disparantium | |||
| dative | disparantī | disparantibus | |||
| accusative | disparantem | disparāns | disparantēs | disparantia | |
| ablative | disparante, disparantī1 | disparantibus | |||
| vocative | disparāns | disparantēs | disparantia | ||
1When used purely as an adjective.