Definify.com
Definition 2025
disperditurus
disperditurus
Latin
Participle
disperditūrus m (feminine disperditūra, neuter disperditūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | disperditūrus | disperditūra | disperditūrum | disperditūrī | disperditūrae | disperditūra | |
| genitive | disperditūrī | disperditūrae | disperditūrī | disperditūrōrum | disperditūrārum | disperditūrōrum | |
| dative | disperditūrō | disperditūrō | disperditūrīs | ||||
| accusative | disperditūrum | disperditūram | disperditūrum | disperditūrōs | disperditūrās | disperditūra | |
| ablative | disperditūrō | disperditūrā | disperditūrō | disperditūrīs | |||
| vocative | disperditūre | disperditūra | disperditūrum | disperditūrī | disperditūrae | disperditūra | |