Definify.com
Definition 2025
dispertitus
dispertitus
Latin
Participle
dispertītus m (feminine dispertīta, neuter dispertītum); first/second declension
- divided (up)
- distributed
- assigned
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dispertītus | dispertīta | dispertītum | dispertītī | dispertītae | dispertīta | |
| genitive | dispertītī | dispertītae | dispertītī | dispertītōrum | dispertītārum | dispertītōrum | |
| dative | dispertītō | dispertītō | dispertītīs | ||||
| accusative | dispertītum | dispertītam | dispertītum | dispertītōs | dispertītās | dispertīta | |
| ablative | dispertītō | dispertītā | dispertītō | dispertītīs | |||
| vocative | dispertīte | dispertīta | dispertītum | dispertītī | dispertītae | dispertīta | |