Definify.com
Definition 2025
dispositurus
dispositurus
Latin
Participle
dispositūrus m (feminine dispositūra, neuter dispositūrum); first/second declension
- about to dispose
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dispositūrus | dispositūra | dispositūrum | dispositūrī | dispositūrae | dispositūra | |
| genitive | dispositūrī | dispositūrae | dispositūrī | dispositūrōrum | dispositūrārum | dispositūrōrum | |
| dative | dispositūrō | dispositūrō | dispositūrīs | ||||
| accusative | dispositūrum | dispositūram | dispositūrum | dispositūrōs | dispositūrās | dispositūra | |
| ablative | dispositūrō | dispositūrā | dispositūrō | dispositūrīs | |||
| vocative | dispositūre | dispositūra | dispositūrum | dispositūrī | dispositūrae | dispositūra | |