Definify.com
Definition 2025
disputandus
disputandus
Latin
Participle
disputandus m (feminine disputanda, neuter disputandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | disputandus | disputanda | disputandum | disputandī | disputandae | disputanda | |
| genitive | disputandī | disputandae | disputandī | disputandōrum | disputandārum | disputandōrum | |
| dative | disputandō | disputandō | disputandīs | ||||
| accusative | disputandum | disputandam | disputandum | disputandōs | disputandās | disputanda | |
| ablative | disputandō | disputandā | disputandō | disputandīs | |||
| vocative | disputande | disputanda | disputandum | disputandī | disputandae | disputanda | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “disputandus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be dogmatic; positive: pertinacem (opp. clementem) esse in disputando
- to be dogmatic; positive: pertinacem (opp. clementem) esse in disputando