Definify.com
Definition 2025
dissonans
dissonans
Latin
Participle
dissonāns m, f, n (genitive dissonantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dissonāns | dissonantēs | dissonantia | ||
| genitive | dissonantis | dissonantium | |||
| dative | dissonantī | dissonantibus | |||
| accusative | dissonantem | dissonāns | dissonantēs | dissonantia | |
| ablative | dissonante, dissonantī1 | dissonantibus | |||
| vocative | dissonāns | dissonantēs | dissonantia | ||
1When used purely as an adjective.