Definify.com
Definition 2025
distracturus
distracturus
Latin
Participle
distractūrus m (feminine distractūra, neuter distractūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | distractūrus | distractūra | distractūrum | distractūrī | distractūrae | distractūra | |
| genitive | distractūrī | distractūrae | distractūrī | distractūrōrum | distractūrārum | distractūrōrum | |
| dative | distractūrō | distractūrō | distractūrīs | ||||
| accusative | distractūrum | distractūram | distractūrum | distractūrōs | distractūrās | distractūra | |
| ablative | distractūrō | distractūrā | distractūrō | distractūrīs | |||
| vocative | distractūre | distractūra | distractūrum | distractūrī | distractūrae | distractūra | |