Definify.com
Definition 2025
disturbandus
disturbandus
Latin
Participle
disturbandus m (feminine disturbanda, neuter disturbandum); first/second declension
- which is to be disturbed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | disturbandus | disturbanda | disturbandum | disturbandī | disturbandae | disturbanda | |
| genitive | disturbandī | disturbandae | disturbandī | disturbandōrum | disturbandārum | disturbandōrum | |
| dative | disturbandō | disturbandō | disturbandīs | ||||
| accusative | disturbandum | disturbandam | disturbandum | disturbandōs | disturbandās | disturbanda | |
| ablative | disturbandō | disturbandā | disturbandō | disturbandīs | |||
| vocative | disturbande | disturbanda | disturbandum | disturbandī | disturbandae | disturbanda | |