Definify.com
Definition 2025
diurnus
diurnus
Latin
Adjective
diurnus m (feminine diurna, neuter diurnum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | diurnus | diurna | diurnum | diurnī | diurnae | diurna | |
| genitive | diurnī | diurnae | diurnī | diurnōrum | diurnārum | diurnōrum | |
| dative | diurnō | diurnō | diurnīs | ||||
| accusative | diurnum | diurnam | diurnum | diurnōs | diurnās | diurna | |
| ablative | diurnō | diurnā | diurnō | diurnīs | |||
| vocative | diurne | diurna | diurnum | diurnī | diurnae | diurna | |
Antonyms
Derived terms
Descendants
References
- diurnus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - diurnus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - DIURNUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “diurnus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- travelling day and night: itinera diurna nocturnaque
 
 - travelling day and night: itinera diurna nocturnaque