Definify.com
Definition 2025
divinans
divinans
Latin
Participle
dīvīnāns m, f, n (genitive dīvīnantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dīvīnāns | dīvīnantēs | dīvīnantia | ||
| genitive | dīvīnantis | dīvīnantium | |||
| dative | dīvīnantī | dīvīnantibus | |||
| accusative | dīvīnantem | dīvīnāns | dīvīnantēs | dīvīnantia | |
| ablative | dīvīnante, dīvīnantī1 | dīvīnantibus | |||
| vocative | dīvīnāns | dīvīnantēs | dīvīnantia | ||
1When used purely as an adjective.