Definify.com
Definition 2025
doden
doden
See also: döden
Dutch
Verb
doden
- (transitive) to kill
- Gij zult niet doden.
- Thou shalt not kill.
- Gij zult niet doden.
Inflection
| Inflection of doden (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doden | |||
| past singular | doodde | |||
| past participle | gedood | |||
| infinitive | doden | |||
| gerund | doden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | dood | doodde | ||
| 2nd person sing. (jij) | doodt | doodde | ||
| 2nd person sing. (u) | doodt | doodde | ||
| 2nd person sing. (gij) | doodt | doodde | ||
| 3rd person singular | doodt | doodde | ||
| plural | doden | doodden | ||
| subjunctive sing.1 | dode | doodde | ||
| subjunctive plur.1 | doden | doodden | ||
| imperative sing. | dood | |||
| imperative plur.1 | doodt | |||
| participles | dodend | gedood | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
doden
- plural of dode