Definify.com
Definition 2024
dokonywać
dokonywać
Polish
Verb
dokonywać impf (perfective dokonać)
- to accomplish, to bring to an end, to complete
- to commit (a crime)
Conjugation
Conjugation of dokonywać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | dokonywać | |||||
present tense | 1st | dokonuję | dokonujemy | |||
2nd | dokonujesz | dokonujecie | ||||
3rd | dokonuje | dokonują | ||||
past tense | 1st | dokonywałem | dokonywałam | dokonywaliśmy | dokonywałyśmy | |
2nd | dokonywałeś | dokonywałaś | dokonywaliście | dokonywałyście | ||
3rd | dokonywał | dokonywała | dokonywało | dokonywali | dokonywały | |
future tense | 1st | będę dokonywał1 | będę dokonywała1 | będziemy dokonywali1 | będziemy dokonywały1 | |
2nd | będziesz dokonywał1 | będziesz dokonywała1 | będziecie dokonywali1 | będziecie dokonywały1 | ||
3rd | będzie dokonywał1 | będzie dokonywała1 | będzie dokonywało1 | będą dokonywali1 | będą dokonywały1 | |
conditional | 1st | dokonywałbym | dokonywałabym | dokonywalibyśmy | dokonywałybyśmy | |
2nd | dokonywałbyś | dokonywałabyś | dokonywalibyście | dokonywałybyście | ||
3rd | dokonywałby | dokonywałaby | dokonywałoby | dokonywaliby | dokonywałyby | |
imperative | 1st | — | dokonujmy | |||
2nd | dokonuj | dokonujcie | ||||
3rd | niech dokonuje | niech dokonują | ||||
active adjectival participle | dokonujący | dokonująca | dokonujące | dokonujący | dokonujące | |
passive adjectival participle | dokonywany | dokonywana | dokonywane | dokonywani | dokonywane | |
contemporary adverbial participle | dokonując | |||||
impersonal past | dokonywano | |||||
verbal noun | dokonywanie | |||||
1or: będę dokonywać, będziesz dokonywać etc. |