Definify.com
Definition 2025
donatus
donatus
Latin
Participle
dōnātus m (feminine dōnāta, neuter dōnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dōnātus | dōnāta | dōnātum | dōnātī | dōnātae | dōnāta | |
| genitive | dōnātī | dōnātae | dōnātī | dōnātōrum | dōnātārum | dōnātōrum | |
| dative | dōnātō | dōnātō | dōnātīs | ||||
| accusative | dōnātum | dōnātam | dōnātum | dōnātōs | dōnātās | dōnāta | |
| ablative | dōnātō | dōnātā | dōnātō | dōnātīs | |||
| vocative | dōnāte | dōnāta | dōnātum | dōnātī | dōnātae | dōnāta | |
References
- DONATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “donatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to retire from service: rude donatum esse (Phil. 2. 29)
- to retire from service: rude donatum esse (Phil. 2. 29)
- donatus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- donatus in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray