Definify.com
Definition 2024
doodgaan
doodgaan
Afrikaans
Verb
doodgaan (present gaan dood, present participle doodgaande, past participle doodgegaan)
- to die
- 2013, Joanne Joseph, Dwelm Slagoffer, p. 132:
- Ek wil nie doodgaan nie! Kan jy my hoor? Ek sê ek wil nie doodgaan nie!
- I don't want to die! Can you hear me? I say I don't want to die!
- Ek wil nie doodgaan nie! Kan jy my hoor? Ek sê ek wil nie doodgaan nie!
- 2013, Joanne Joseph, Dwelm Slagoffer, p. 132:
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdoːtxaːn/
Etymology
Verb
doodgaan
- (intransitive) to die
Inflection
Inflection of doodgaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | doodgaan | |||
past singular | ging dood | |||
past participle | doodgegaan | |||
infinitive | doodgaan | |||
gerund | doodgaan n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | ga dood | ging dood | doodga | doodging |
2nd person sing. (jij) | gaat dood | ging dood | doodgaat | doodging |
2nd person sing. (u) | gaat dood | ging dood | doodgaat | doodging |
2nd person sing. (gij) | gaat dood | gingt dood | doodgaat | doodgingt |
3rd person singular | gaat dood | ging dood | doodgaat | doodging |
plural | gaan dood | gingen dood | doodgaan | doodgingen |
subjunctive sing.1 | ga dood | ginge dood | doodga | doodginge |
subjunctive plur.1 | gaan dood | gingen dood | doodgaan | doodgingen |
imperative sing. | ga dood | |||
imperative plur.1 | gaat dood | |||
participles | doodgaand | doodgegaan | ||
1) Archaic. |