Definify.com

Definition 2024

dowodzić impf ‎(perfective dowieść)

Conjugation of dowodzić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		dowodzić
present tense	1st	dowodzę			dowodzimy
	2nd	dowodzisz			dowodzicie
	3rd	dowodzi			dowodzą
past tense	1st	dowodziłem	dowodziłam		dowodziliśmy	dowodziłyśmy
	2nd	dowodziłeś	dowodziłaś		dowodziliście	dowodziłyście
	3rd	dowodził	dowodziła	dowodziło	dowodzili	dowodziły
future tense	1st	będę dowodził¹	będę dowodziła¹		będziemy dowodzili¹	będziemy dowodziły¹
	2nd	będziesz dowodził¹	będziesz dowodziła¹		będziecie dowodzili¹	będziecie dowodziły¹
	3rd	będzie dowodził¹	będzie dowodziła¹	będzie dowodziło¹	będą dowodzili¹	będą dowodziły¹
conditional	1st	dowodziłbym	dowodziłabym		dowodzilibyśmy	dowodziłybyśmy
	2nd	dowodziłbyś	dowodziłabyś		dowodzilibyście	dowodziłybyście
	3rd	dowodziłby	dowodziłaby	dowodziłoby	dowodziliby	dowodziłyby
imperative	1st	—			dowódźmy
	2nd	dowódź			dowódźcie
	3rd	niech dowodzi			niech dowodzą
active adjectival participle		dowodzący	dowodząca	dowodzące	dowodzący	dowodzące
passive adjectival participle		dowodzony	dowodzona	dowodzone	dowodzeni	dowodzone
contemporary adverbial participle		dowodząc
impersonal past		dowodzono
verbal noun		dowodzenie
¹or: będę dowodzić, będziesz dowodzić etc.