Definify.com

Definition 2024


duelleren

duelleren

Dutch

Alternative forms

  • duelleeren (obsolete spelling)

Verb

duelleren

  1. (intransitive) to fight an armed duel
  2. (intransitive) to be engaged in an unarmed (usually verbal, e.g. business - or legal) confrontation between two parties

Inflection

Inflection of duelleren (weak)
infinitive duelleren
past singular duelleerde
past participle geduelleerd
infinitive duelleren
gerund duelleren n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular duelleer duelleerde
2nd person sing. (jij) duelleert duelleerde
2nd person sing. (u) duelleert duelleerde
2nd person sing. (gij) duelleert duelleerde
3rd person singular duelleert duelleerde
plural duelleren duelleerden
subjunctive sing.1 duellere duelleerde
subjunctive plur.1 duelleren duelleerden
imperative sing. duelleer
imperative plur.1 duelleert
participles duellerend geduelleerd
1) Archaic.

Related terms