Definify.com
Definition 2024
duizelen
duizelen
Dutch
Verb
duizelen
- (ergative) to be/make dizzy
- Het duizelt mij.
- It is making me dizzy.
- Het duizelt mij.
Inflection
Inflection of duizelen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | duizelen | |||
past singular | duizelde | |||
past participle | geduizeld | |||
infinitive | duizelen | |||
gerund | duizelen n | |||
verbal noun | — | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | duizel | duizelde | ||
2nd person sing. (jij) | duizelt | duizelde | ||
2nd person sing. (u) | duizelt | duizelde | ||
2nd person sing. (gij) | duizelt | duizelde | ||
3rd person singular | duizelt | duizelde | ||
plural | duizelen | duizelden | ||
subjunctive sing.1 | duizele | duizelde | ||
subjunctive plur.1 | duizelen | duizelden | ||
imperative sing. | duizel | |||
imperative plur.1 | duizelt | |||
participles | duizelend | geduizeld | ||
1) Archaic. |