Definify.com
Definition 2025
dulciloquus
dulciloquus
Latin
Adjective
dulciloquus m (feminine dulciloqua, neuter dulciloquum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dulciloquus | dulciloqua | dulciloquum | dulciloquī | dulciloquae | dulciloqua | |
| genitive | dulciloquī | dulciloquae | dulciloquī | dulciloquōrum | dulciloquārum | dulciloquōrum | |
| dative | dulciloquō | dulciloquō | dulciloquīs | ||||
| accusative | dulciloquum | dulciloquam | dulciloquum | dulciloquōs | dulciloquās | dulciloqua | |
| ablative | dulciloquō | dulciloquā | dulciloquō | dulciloquīs | |||
| vocative | dulciloque | dulciloqua | dulciloquum | dulciloquī | dulciloquae | dulciloqua | |
Synonyms
- (speaking sweetly): dulciōrelocus
Related terms
Related terms
Descendants
- Portuguese: dulcíloquo
References
- dulciloquus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- DULCILOQUUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “dulciloquus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.