Definify.com
Definition 2025
duplicatus
duplicatus
Latin
Participle
duplicātus m (feminine duplicāta, neuter duplicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | duplicātus | duplicāta | duplicātum | duplicātī | duplicātae | duplicāta | |
| genitive | duplicātī | duplicātae | duplicātī | duplicātōrum | duplicātārum | duplicātōrum | |
| dative | duplicātō | duplicātō | duplicātīs | ||||
| accusative | duplicātum | duplicātam | duplicātum | duplicātōs | duplicātās | duplicāta | |
| ablative | duplicātō | duplicātā | duplicātō | duplicātīs | |||
| vocative | duplicāte | duplicāta | duplicātum | duplicātī | duplicātae | duplicāta | |