Definify.com
Definition 2024
dymać
dymać
Polish
Verb
dymać impf (perfective wydymać)
- (vulgar) to ****, to have sex
- (vulgar) to ****, to **** over, to exploit
- Kiedy tam pracował, dymali go jak chcieli.
- When he worked there, they screwed him as they wanted.
- Kiedy tam pracował, dymali go jak chcieli.
- (colloquial) to run
- Dymaj do domu po bilet!
- Run home and get the ticket!
- Dymaj do domu po bilet!
Conjugation
Conjugation of dymać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | dymać | |||||
present tense | 1st | dymam | dymamy | |||
2nd | dymasz | dymacie | ||||
3rd | dyma | dymają | ||||
past tense | 1st | dymałem | dymałam | dymaliśmy | dymałyśmy | |
2nd | dymałeś | dymałaś | dymaliście | dymałyście | ||
3rd | dymał | dymała | dymało | dymali | dymały | |
future tense | 1st | będę dymał1 | będę dymała1 | będziemy dymali1 | będziemy dymały1 | |
2nd | będziesz dymał1 | będziesz dymała1 | będziecie dymali1 | będziecie dymały1 | ||
3rd | będzie dymał1 | będzie dymała1 | będzie dymało1 | będą dymali1 | będą dymały1 | |
conditional | 1st | dymałbym | dymałabym | dymalibyśmy | dymałybyśmy | |
2nd | dymałbyś | dymałabyś | dymalibyście | dymałybyście | ||
3rd | dymałby | dymałaby | dymałoby | dymaliby | dymałyby | |
imperative | 1st | — | dymajmy | |||
2nd | dymaj | dymajcie | ||||
3rd | niech dyma | niech dymają | ||||
active adjectival participle | dymający | dymająca | dymające | dymający | dymające | |
passive adjectival participle | dymany | dymana | dymane | dymani | dymane | |
contemporary adverbial participle | dymając | |||||
impersonal past | dymano | |||||
verbal noun | dymanie | |||||
1or: będę dymać, będziesz dymać etc. |