Definify.com
Definition 2024
eşik
eşik
Turkish
Noun
eşik (definite accusative eşiği, plural eşikler)
Declension
declension of eşik
possessive forms of eşik
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | eşiğim | eşiklerim |
| definite accusative (belirtme) | eşiğimi | eşiklerimi |
| dative (yönelme) | eşiğime | eşiklerime |
| locative (bulunma) | eşiğimde | eşiklerimde |
| ablative (çıkma) | eşiğimden | eşiklerimden |
| genitive (tamlayan) | eşiğimin | eşiklerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eşiğin | eşiklerin |
| definite accusative (belirtme) | eşiğini | eşiklerini |
| dative (yönelme) | eşiğine | eşiklerine |
| locative (bulunma) | eşiğinde | eşiklerinde |
| ablative (çıkma) | eşiğinden | eşiklerinden |
| genitive (tamlayan) | eşiğinin | eşiklerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eşiği | eşikleri |
| definite accusative (belirtme) | eşiğini | eşiklerini |
| dative (yönelme) | eşiğine | eşiklerine |
| locative (bulunma) | eşiğinde | eşiklerinde |
| ablative (çıkma) | eşiğinden | eşiklerinden |
| genitive (tamlayan) | eşiğinin | eşiklerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eşiğimiz | eşiklerimiz |
| definite accusative (belirtme) | eşiğimizi | eşiklerimizi |
| dative (yönelme) | eşiğimize | eşiklerimize |
| locative (bulunma) | eşiğimizde | eşiklerimizde |
| ablative (çıkma) | eşiğimizden | eşiklerimizden |
| genitive (tamlayan) | eşiğimizin | eşiklerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eşiğiniz | eşikleriniz |
| definite accusative (belirtme) | eşiğinizi | eşiklerinizi |
| dative (yönelme) | eşiğinize | eşiklerinize |
| locative (bulunma) | eşiğinizde | eşiklerinizde |
| ablative (çıkma) | eşiğinizden | eşiklerinizden |
| genitive (tamlayan) | eşiğinizin | eşiklerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eşikleri | eşikleri |
| definite accusative (belirtme) | eşiklerini | eşiklerini |
| dative (yönelme) | eşiklerine | eşiklerine |
| locative (bulunma) | eşiklerinde | eşiklerinde |
| ablative (çıkma) | eşiklerinden | eşiklerinden |
| genitive (tamlayan) | eşiklerinin | eşiklerinin |
predicative forms of eşik
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | eşiğim | eşiklerim* |
| sen (you are) | eşiksin | eşiklersin* |
| o (he/she/it is) | eşik / eşiktir | eşikler* / eşiklerdir* |
| biz (we are) | eşiğiz | eşikleriz |
| siz (you are) | eşiksiniz | eşiklersiniz |
| onlar (they are) | eşikler | eşiklerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | eşiktim | eşiklerdim* |
| sen (you were) | eşiktin | eşiklerdin* |
| o (he/she/it was) | eşikti | eşiklerdi* |
| biz (we were) | eşiktik | eşiklerdik |
| siz (you were) | eşiktiniz | eşiklerdiniz |
| onlar (they were) | eşiktiler | eşiklerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | eşikmişim | eşiklermişim* |
| sen (you were) | eşikmişsin | eşiklermişsin* |
| o (he/she/it was) | eşikmiş | eşiklermiş* |
| biz (we were) | eşikmişiz | eşiklermişiz |
| siz (you were) | eşikmişsiniz | eşiklermişsiniz |
| onlar (they were) | eşikmişler | eşiklermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||