Definify.com
Definition 2025
eb
eb
See also: EB
Dutch
Alternative forms
Pronunciation
- Rhymes: -ɛp
Noun
eb n (uncountable)
Synonyms
- laagtij
Hungarian
Etymology
From Proto-Ugric *empɜ (“dog”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛb]
Noun
eb (plural ebek)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | eb | ebek |
| accusative | ebet | ebeket |
| dative | ebnek | ebeknek |
| instrumental | ebbel | ebekkel |
| causal-final | ebért | ebekért |
| translative | ebbé | ebekké |
| terminative | ebig | ebekig |
| essive-formal | ebként | ebekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ebben | ebekben |
| superessive | eben | ebeken |
| adessive | ebnél | ebeknél |
| illative | ebbe | ebekbe |
| sublative | ebre | ebekre |
| allative | ebhez | ebekhez |
| elative | ebből | ebekből |
| delative | ebről | ebekről |
| ablative | ebtől | ebektől |
| Possessive forms of eb | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | ebem | ebeim |
| 2nd person sing. | ebed | ebeid |
| 3rd person sing. | ebe | ebei |
| 1st person plural | ebünk | ebeink |
| 2nd person plural | ebetek | ebeitek |
| 3rd person plural | ebük | ebeik |
Synonyms
Derived terms
Compound words
Expressions
|