Definify.com
Definition 2025
eiaculatus
eiaculatus
Latin
Participle
ēiaculātus m (feminine ēiaculāta, neuter ēiaculātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēiaculātus | ēiaculāta | ēiaculātum | ēiaculātī | ēiaculātae | ēiaculāta | |
| genitive | ēiaculātī | ēiaculātae | ēiaculātī | ēiaculātōrum | ēiaculātārum | ēiaculātōrum | |
| dative | ēiaculātō | ēiaculātō | ēiaculātīs | ||||
| accusative | ēiaculātum | ēiaculātam | ēiaculātum | ēiaculātōs | ēiaculātās | ēiaculāta | |
| ablative | ēiaculātō | ēiaculātā | ēiaculātō | ēiaculātīs | |||
| vocative | ēiaculāte | ēiaculāta | ēiaculātum | ēiaculātī | ēiaculātae | ēiaculāta | |
Descendants
- English: ejaculate