Definify.com
Definition 2024
eitigh
eitigh
Irish
Verb
eitigh (present analytic eitíonn, future analytic eiteoidh, verbal noun eiteach, past participle eitithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | eitím | eitíonn tú; eitír† |
eitíonn sé, sí | eitímid; eitíonn muid |
eitíonn sibh | eitíonn siad; eitíd† |
a eitíonn; a eitíos / a n-eitíonn*; a n-eitíos* |
eitítear |
past | d'eiteach mé; d'eitíos / eiteach mé‡; eitíos‡ |
d'eiteach tú; d'eitís / eiteach tú‡; eitís‡ |
d'eiteach sé, sí / eiteach sé, sí‡ |
d'eitíomar; d'eiteach muid / eitíomar‡; eiteach muid‡ |
d'eiteach sibh; d'eitíobhair / eiteach sibh‡; eitíobhair‡ |
d'eiteach siad; d'eitíodar / eiteach siad‡; eitíodar‡ |
a d'eiteach / ar eiteach* |
eitíodh; heitíodh† |
|
past habitual | d'eitínn / eitínn‡ |
d'eitíteá / eitíteᇠ|
d'eitíodh sé, sí / eitíodh sé, sí‡ |
d'eitímis; d'eitíodh muid / eitímis‡; eitíodh muid‡ |
d'eitíodh sibh / eitíodh sibh‡ |
d'eitídís; d'eitíodh siad / eitídís; eitíodh siad‡ |
a d'eitíodh / ar eitíodh* |
d'eitítí / eitítí‡ |
|
future | eiteoidh mé; eiteod; eiteochaidh mé† |
eiteoidh tú; eiteoir†; eiteochaidh tú† |
eiteoidh sé, sí; eiteochaidh sé, sí† |
eiteoimid; eiteoidh muid; eiteochaimid†; eiteochaidh muid† |
eiteoidh sibh; eiteochaidh sibh† |
eiteoidh siad; eiteoid†; eiteochaidh siad† |
a eiteoidh; a eiteos; a eiteochaidh†; a eiteochas† / a n-eiteoidh*; a n-eiteos*; a n-eiteochaidh*†; a n-eiteochas*† |
eiteofar; eiteochar† | |
conditional | d'eiteoinn; d'eiteochainn† / eiteoinn‡; eiteochainn†‡ |
d'eiteofá; d'eiteochthᆠ/ eiteofá‡; eiteochthᆇ |
d'eiteodh sé, sí; d'eiteochadh sé, sí† / eiteodh sé, sí‡; eiteochadh sé, s톇 |
d'eiteoimis; d'eiteodh muid; d'eiteochaimis†; d'eiteochadh muid† / eiteoimis‡; eiteodh muid‡; eiteochaimis†‡; eiteochadh muid†‡ |
d'eiteodh sibh; d'eiteochadh sibh† / eiteodh sibh‡; eiteochadh sibh†‡ |
d'eiteoidís; d'eiteodh siad; d'eiteochadh siad† / eiteoidís‡; eiteodh siad‡; eiteochadh siad†‡ |
a d'eiteodh; a d'eiteochadh† / ar eiteodh*; ar eiteochadh*† |
d'eiteofaí; d'eiteochthaí† / eiteofaí‡; eiteochtha톇 |
|
subjunctive | present | go n-eití mé; go n-eitíod† |
go n-eití tú; go n-eitír† |
go n-eití sé, sí | go n-eitímid; go n-eití muid |
go n-eití sibh | go n-eití siad; go n-eitíd† |
— | go n-eitítear |
past | dá n-eitínn | dá n-eitíteá | dá n-eitíodh sé, sí | dá n-eitímis; dá n-eitíodh muid |
dá n-eitíodh sibh | dá n-eitídís; dá n-eitíodh siad |
— | dá n-eitítí | |
imperative | eitím | eiteach | eitíodh sé, sí | eitímis | eitígí; eitídh† |
eitídís | — | eitítear | |
verbal noun | eiteach | ||||||||
past participle | eitithe |
*Indirect relative
† Dialect form
‡Dependent form
Noun
eitigh m sg
- genitive singular of eiteach (“refusal”)
Etymology 2
Noun
eitigh m sg
- genitive singular of eiteach (“wings; plumes, feathers; fins”)
Adjective
eitigh
- vocative singular masculine of eiteach (“winged; pennate, plumed, feathered; finned”)
- genitive singular masculine of eiteach
- (archaic) dative singular feminine of eiteach
Mutation
Irish mutation | |||
---|---|---|---|
Radical | Eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
eitigh | n-eitigh | heitigh | unchanged |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "eitigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “etchid, etigid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.