Definify.com
Definition 2025
emissus
emissus
Latin
Participle
ēmissus m (feminine ēmissa, neuter ēmissum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | ēmissus | ēmissa | ēmissum | ēmissī | ēmissae | ēmissa | |
genitive | ēmissī | ēmissae | ēmissī | ēmissōrum | ēmissārum | ēmissōrum | |
dative | ēmissō | ēmissō | ēmissīs | ||||
accusative | ēmissum | ēmissam | ēmissum | ēmissōs | ēmissās | ēmissa | |
ablative | ēmissō | ēmissā | ēmissō | ēmissīs | |||
vocative | ēmisse | ēmissa | ēmissum | ēmissī | ēmissae | ēmissa |
References
- emissus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- emissus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- EMISSUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “emissus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.