Definify.com
Definition 2025
emonitus
emonitus
Latin
Participle
ēmonitus m (feminine ēmonita, neuter ēmonitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēmonitus | ēmonita | ēmonitum | ēmonitī | ēmonitae | ēmonita | |
| genitive | ēmonitī | ēmonitae | ēmonitī | ēmonitōrum | ēmonitārum | ēmonitōrum | |
| dative | ēmonitō | ēmonitō | ēmonitīs | ||||
| accusative | ēmonitum | ēmonitam | ēmonitum | ēmonitōs | ēmonitās | ēmonita | |
| ablative | ēmonitō | ēmonitā | ēmonitō | ēmonitīs | |||
| vocative | ēmonite | ēmonita | ēmonitum | ēmonitī | ēmonitae | ēmonita | |