Definify.com
Definition 2024
endurtaka
endurtaka
Icelandic
Verb
endurtaka (strong verb, third-person singular past indicative endurtók, third-person plural past indicative endurtóku, supine endurtekið)
- (transitive, governs the accusative) to repeat
Conjugation
endurtaka — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að endurtaka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
endurtekið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
endurtakandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég endurtek | við endurtökum | present (nútíð) |
ég endurtaki | við endurtökum |
þú endurtekur | þið endurtakið | þú endurtakir | þið endurtakið | ||
hann, hún, það endurtekur | þeir, þær, þau endurtaka | hann, hún, það endurtaki | þeir, þær, þau endurtaki | ||
past (þátíð) |
ég endurtók | við endurtókum | past (þátíð) |
ég endurtæki | við endurtækjum |
þú endurtókst | þið endurtókuð | þú endurtækir | þið endurtækjuð | ||
hann, hún, það endurtók | þeir, þær, þau endurtóku | hann, hún, það endurtæki | þeir, þær, þau endurtækju | ||
imperative (boðháttur) |
endurtak (þú) | endurtakið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
endurtaktu | endurtakiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
endurtakast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að endurtakast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
endurtekist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
endurtakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég endurtekst | við endurtökumst | present (nútíð) |
ég endurtakist | við endurtökumst |
þú endurtekst | þið endurtakist | þú endurtakist | þið endurtakist | ||
hann, hún, það endurtekst | þeir, þær, þau endurtakast | hann, hún, það endurtakist | þeir, þær, þau endurtakist | ||
past (þátíð) |
ég endurtókst | við endurtókumst | past (þátíð) |
ég endurtækist | við endurtækjumst |
þú endurtókst | þið endurtókust | þú endurtækist | þið endurtækjust | ||
hann, hún, það endurtókst | þeir, þær, þau endurtókust | hann, hún, það endurtækist | þeir, þær, þau endurtækjust | ||
imperative (boðháttur) |
endurtakst (þú) | endurtakist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
endurtakstu | endurtakisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
endurtekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
endurtekinn | endurtekin | endurtekið | endurteknir | endurteknar | endurtekin | |
accusative (þolfall) |
endurtekinn | endurtekna | endurtekið | endurtekna | endurteknar | endurtekin | |
dative (þágufall) |
endurteknum | endurtekinni | endurteknu | endurteknum | endurteknum | endurteknum | |
genitive (eignarfall) |
endurtekins | endurtekinnar | endurtekins | endurtekinna | endurtekinna | endurtekinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
endurtekni | endurtekna | endurtekna | endurteknu | endurteknu | endurteknu | |
accusative (þolfall) |
endurtekna | endurteknu | endurtekna | endurteknu | endurteknu | endurteknu | |
dative (þágufall) |
endurtekna | endurteknu | endurtekna | endurteknu | endurteknu | endurteknu | |
genitive (eignarfall) |
endurtekna | endurteknu | endurtekna | endurteknu | endurteknu | endurteknu |