Definify.com
Definition 2025
epilepticus
epilepticus
Latin
Adjective
epilēpticus m (feminine epilēptica, neuter epilēpticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | epilēpticus | epilēptica | epilēpticum | epilēpticī | epilēpticae | epilēptica | |
| genitive | epilēpticī | epilēpticae | epilēpticī | epilēpticōrum | epilēpticārum | epilēpticōrum | |
| dative | epilēpticō | epilēpticō | epilēpticīs | ||||
| accusative | epilēpticum | epilēpticam | epilēpticum | epilēpticōs | epilēpticās | epilēptica | |
| ablative | epilēpticō | epilēpticā | epilēpticō | epilēpticīs | |||
| vocative | epilēptice | epilēptica | epilēpticum | epilēpticī | epilēpticae | epilēptica | |
References
- epilepticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- EPILEPTICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “epilepticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.