Definify.com
Definition 2024
etek
etek
See also: -etek
Turkish
Etymology
From Old Turkic etek, from Proto-Turkic *Etek (“lap, edge of cloth”).
Pronunciation
- IPA(key): [ɛ.ˈtɛc]
Noun
etek
Declension
declension of etek
possessive forms of etek
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | eteğim | eteklerim |
definite accusative (belirtme) | eteğimi | eteklerimi |
dative (yönelme) | eteğime | eteklerime |
locative (bulunma) | eteğimde | eteklerimde |
ablative (çıkma) | eteğimden | eteklerimden |
genitive (tamlayan) | eteğimin | eteklerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eteğin | eteklerin |
definite accusative (belirtme) | eteğini | eteklerini |
dative (yönelme) | eteğine | eteklerine |
locative (bulunma) | eteğinde | eteklerinde |
ablative (çıkma) | eteğinden | eteklerinden |
genitive (tamlayan) | eteğinin | eteklerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eteği | etekleri |
definite accusative (belirtme) | eteğini | eteklerini |
dative (yönelme) | eteğine | eteklerine |
locative (bulunma) | eteğinde | eteklerinde |
ablative (çıkma) | eteğinden | eteklerinden |
genitive (tamlayan) | eteğinin | eteklerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eteğimiz | eteklerimiz |
definite accusative (belirtme) | eteğimizi | eteklerimizi |
dative (yönelme) | eteğimize | eteklerimize |
locative (bulunma) | eteğimizde | eteklerimizde |
ablative (çıkma) | eteğimizden | eteklerimizden |
genitive (tamlayan) | eteğimizin | eteklerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | eteğiniz | etekleriniz |
definite accusative (belirtme) | eteğinizi | eteklerinizi |
dative (yönelme) | eteğinize | eteklerinize |
locative (bulunma) | eteğinizde | eteklerinizde |
ablative (çıkma) | eteğinizden | eteklerinizden |
genitive (tamlayan) | eteğinizin | eteklerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | etekleri | etekleri |
definite accusative (belirtme) | eteklerini | eteklerini |
dative (yönelme) | eteklerine | eteklerine |
locative (bulunma) | eteklerinde | eteklerinde |
ablative (çıkma) | eteklerinden | eteklerinden |
genitive (tamlayan) | eteklerinin | eteklerinin |