Definify.com
Definition 2024
evangelizandus
evangelizandus
Latin
Participle
ēvangelīzandus m (feminine ēvangelīzanda, neuter ēvangelīzandum); first/second declension
- which is to be preached or evangelized
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | ēvangelīzandus | ēvangelīzanda | ēvangelīzandum | ēvangelīzandī | ēvangelīzandae | ēvangelīzanda | |
genitive | ēvangelīzandī | ēvangelīzandae | ēvangelīzandī | ēvangelīzandōrum | ēvangelīzandārum | ēvangelīzandōrum | |
dative | ēvangelīzandō | ēvangelīzandō | ēvangelīzandīs | ||||
accusative | ēvangelīzandum | ēvangelīzandam | ēvangelīzandum | ēvangelīzandōs | ēvangelīzandās | ēvangelīzanda | |
ablative | ēvangelīzandō | ēvangelīzandā | ēvangelīzandō | ēvangelīzandīs | |||
vocative | ēvangelīzande | ēvangelīzanda | ēvangelīzandum | ēvangelīzandī | ēvangelīzandae | ēvangelīzanda |