Definify.com
Definition 2025
evictus
evictus
Latin
Participle
ēvictus m (feminine ēvicta, neuter ēvictum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ēvictus | ēvicta | ēvictum | ēvictī | ēvictae | ēvicta | |
| genitive | ēvictī | ēvictae | ēvictī | ēvictōrum | ēvictārum | ēvictōrum | |
| dative | ēvictō | ēvictō | ēvictīs | ||||
| accusative | ēvictum | ēvictam | ēvictum | ēvictōs | ēvictās | ēvicta | |
| ablative | ēvictō | ēvictā | ēvictō | ēvictīs | |||
| vocative | ēvicte | ēvicta | ēvictum | ēvictī | ēvictae | ēvicta | |
References
- evictus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- evictus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers