Definify.com
Definition 2025
excaecandus
excaecandus
Latin
Participle
excaecandus m (feminine excaecanda, neuter excaecandum); first/second declension
- which is to be blinded
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | excaecandus | excaecanda | excaecandum | excaecandī | excaecandae | excaecanda | |
| genitive | excaecandī | excaecandae | excaecandī | excaecandōrum | excaecandārum | excaecandōrum | |
| dative | excaecandō | excaecandō | excaecandīs | ||||
| accusative | excaecandum | excaecandam | excaecandum | excaecandōs | excaecandās | excaecanda | |
| ablative | excaecandō | excaecandā | excaecandō | excaecandīs | |||
| vocative | excaecande | excaecanda | excaecandum | excaecandī | excaecandae | excaecanda | |