Definify.com
Definition 2025
excaecatus
excaecatus
Latin
Participle
excaecātus m (feminine excaecāta, neuter excaecātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | excaecātus | excaecāta | excaecātum | excaecātī | excaecātae | excaecāta | |
| genitive | excaecātī | excaecātae | excaecātī | excaecātōrum | excaecātārum | excaecātōrum | |
| dative | excaecātō | excaecātō | excaecātīs | ||||
| accusative | excaecātum | excaecātam | excaecātum | excaecātōs | excaecātās | excaecāta | |
| ablative | excaecātō | excaecātā | excaecātō | excaecātīs | |||
| vocative | excaecāte | excaecāta | excaecātum | excaecātī | excaecātae | excaecāta | |