Definify.com
Definition 2024
exclusief
exclusief
Dutch
Adjective
exclusief (comparative exclusiever, superlative exclusiefst)
Inflection
| Inflection of exclusief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | exclusief | |||
| inflected | exclusieve | |||
| comparative | exclusiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | exclusief | exclusiever | het exclusiefst het exclusiefste |
|
| indefinite | m./f. sing. | exclusieve | exclusievere | exclusiefste |
| n. sing. | exclusief | exclusiever | exclusiefste | |
| plural | exclusieve | exclusievere | exclusiefste | |
| definite | exclusieve | exclusievere | exclusiefste | |
| partitive | exclusiefs | exclusievers | — | |
Adverb
exclusief