Definify.com
Definition 2025
excogitandus
excogitandus
Latin
Participle
excōgitandus m (feminine excōgitanda, neuter excōgitandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | excōgitandus | excōgitanda | excōgitandum | excōgitandī | excōgitandae | excōgitanda | |
| genitive | excōgitandī | excōgitandae | excōgitandī | excōgitandōrum | excōgitandārum | excōgitandōrum | |
| dative | excōgitandō | excōgitandō | excōgitandīs | ||||
| accusative | excōgitandum | excōgitandam | excōgitandum | excōgitandōs | excōgitandās | excōgitanda | |
| ablative | excōgitandō | excōgitandā | excōgitandō | excōgitandīs | |||
| vocative | excōgitande | excōgitanda | excōgitandum | excōgitandī | excōgitandae | excōgitanda | |