Definify.com
Definition 2025
excogitatus
excogitatus
Latin
Participle
excōgitātus m (feminine excōgitāta, neuter excōgitātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | excōgitātus | excōgitāta | excōgitātum | excōgitātī | excōgitātae | excōgitāta | |
| genitive | excōgitātī | excōgitātae | excōgitātī | excōgitātōrum | excōgitātārum | excōgitātōrum | |
| dative | excōgitātō | excōgitātō | excōgitātīs | ||||
| accusative | excōgitātum | excōgitātam | excōgitātum | excōgitātōs | excōgitātās | excōgitāta | |
| ablative | excōgitātō | excōgitātā | excōgitātō | excōgitātīs | |||
| vocative | excōgitāte | excōgitāta | excōgitātum | excōgitātī | excōgitātae | excōgitāta | |
References
- excogitatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- excogitatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “excogitatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.