Definify.com
Definition 2025
excubitus
excubitus
Latin
Participle
excubitus m (feminine excubita, neuter excubitum); first/second declension
- slept outdoors
- kept watch
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | excubitus | excubita | excubitum | excubitī | excubitae | excubita | |
| genitive | excubitī | excubitae | excubitī | excubitōrum | excubitārum | excubitōrum | |
| dative | excubitō | excubitō | excubitīs | ||||
| accusative | excubitum | excubitam | excubitum | excubitōs | excubitās | excubita | |
| ablative | excubitō | excubitā | excubitō | excubitīs | |||
| vocative | excubite | excubita | excubitum | excubitī | excubitae | excubita | |
References
- excubitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “excubitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.