Definify.com
Definition 2025
exculcatus
exculcatus
Latin
Participle
exculcātus m (feminine exculcāta, neuter exculcātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exculcātus | exculcāta | exculcātum | exculcātī | exculcātae | exculcāta | |
| genitive | exculcātī | exculcātae | exculcātī | exculcātōrum | exculcātārum | exculcātōrum | |
| dative | exculcātō | exculcātō | exculcātīs | ||||
| accusative | exculcātum | exculcātam | exculcātum | exculcātōs | exculcātās | exculcāta | |
| ablative | exculcātō | exculcātā | exculcātō | exculcātīs | |||
| vocative | exculcāte | exculcāta | exculcātum | exculcātī | exculcātae | exculcāta | |
References
- exculcatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press