Definify.com
Definition 2025
extinctus
extinctus
Latin
Alternative forms
Participle
extīnctus m (feminine extīncta, neuter extīnctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | extīnctus | extīncta | extīnctum | extīnctī | extīnctae | extīncta | |
genitive | extīnctī | extīnctae | extīnctī | extīnctōrum | extīnctārum | extīnctōrum | |
dative | extīnctō | extīnctō | extīnctīs | ||||
accusative | extīnctum | extīnctam | extīnctum | extīnctōs | extīnctās | extīncta | |
ablative | extīnctō | extīnctā | extīnctō | extīnctīs | |||
vocative | extīncte | extīncta | extīnctum | extīnctī | extīnctae | extīncta |
Descendants
References
- extinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- EXTINCTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “extinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.