Definify.com
Definition 2025
exulandus
exulandus
Latin
Participle
exulandus m (feminine exulanda, neuter exulandum); first/second declension
- which is to be exiled
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | exulandus | exulanda | exulandum | exulandī | exulandae | exulanda | |
| genitive | exulandī | exulandae | exulandī | exulandōrum | exulandārum | exulandōrum | |
| dative | exulandō | exulandō | exulandīs | ||||
| accusative | exulandum | exulandam | exulandum | exulandōs | exulandās | exulanda | |
| ablative | exulandō | exulandā | exulandō | exulandīs | |||
| vocative | exulande | exulanda | exulandum | exulandī | exulandae | exulanda | |