Definify.com
Definition 2025
exulcerans
exulcerans
Latin
Participle
exulcerāns m, f, n (genitive exulcerantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | exulcerāns | exulcerantēs | exulcerantia | ||
| genitive | exulcerantis | exulcerantium | |||
| dative | exulcerantī | exulcerantibus | |||
| accusative | exulcerantem | exulcerāns | exulcerantēs | exulcerantia | |
| ablative | exulcerante, exulcerantī1 | exulcerantibus | |||
| vocative | exulcerāns | exulcerantēs | exulcerantia | ||
1When used purely as an adjective.