Definify.com
Definition 2024
fökke
fökke
Limburgish
Noun
fökke n
Verb
fökke
- to breed
Conjugation
Montfortian conjugation of fökke (fourth conjugation)
| non-finite forms | infinitive | gerund | present participle | past participle | adjective | adverb |
|---|---|---|---|---|---|---|
| (tö) fökke | 't fökke n | fökkendj | höbbe gefök | gefökdje, gefökdjer, gefökdjes | gefök, gefökdjelik | |
| number & tense | verb-second | verb-first | ||||
| present | past | subjunctive | present | past | subjunctive | |
| first person singular | fök | fökdje | fökke | fök | fökdje-n | fökke-n |
| second person singular | föks | fökdjes | fökke | föks | fökdjes | fökker |
| third person singular | fök | fökdje | fökke | fök | fökdje | fökker |
| first person plural | fökke | fökdje | fökke | föktj | fökdje | fökke |
| second person plural | fök, föktj | fökdje | fökke | fök, föktj | fökdje | fökketj |
| third person plural | fökke | fökdje | fökke | fökke | fökdje | fökker |
| other forms | noun | imperative singular impolite | imperative singular polite | imperative dual | imperative plural | inclusive |
| 't gefök n | fök! | fök, föktj! | fökketj! | föktj! | fökkem | |