Definify.com
Definition 2025
factitans
factitans
Latin
Participle
factitāns m, f, n (genitive factitantis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | factitāns | factitantēs | factitantia | ||
genitive | factitantis | factitantium | |||
dative | factitantī | factitantibus | |||
accusative | factitantem | factitāns | factitantēs | factitantia | |
ablative | factitante, factitantī1 | factitantibus | |||
vocative | factitāns | factitantēs | factitantia |
1When used purely as an adjective.