Definify.com
Definition 2025
faeculentus
faeculentus
Latin
Adjective
faeculentus m (feminine faeculenta, neuter faeculentum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | faeculentus | faeculenta | faeculentum | faeculentī | faeculentae | faeculenta | |
| genitive | faeculentī | faeculentae | faeculentī | faeculentōrum | faeculentārum | faeculentōrum | |
| dative | faeculentō | faeculentō | faeculentīs | ||||
| accusative | faeculentum | faeculentam | faeculentum | faeculentōs | faeculentās | faeculenta | |
| ablative | faeculentō | faeculentā | faeculentō | faeculentīs | |||
| vocative | faeculente | faeculenta | faeculentum | faeculentī | faeculentae | faeculenta | |
References
- faeculentus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “faeculentus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.